Türkiye Türkçesinde ad+yardımcı fiil yapısında adları fiilleştirmede kullanılan yardımcı fiillerin et-, eyle-, kıl-, yap-, ol-, bulun-, i-, dur- ile sınırlı olmadığı malumdur. Bu fiiller dışında esas fiil halinde tek başlarına yüklem görevi icra eden pek çok fiilin kimi örneklerinde önlerindeki belirsiz veya hal ekli ad unsuruyla söz dizimi ve anlamca birleşmek veya kaynaşmak suretiyle cümlede icra ettikleri yüklem görevlerinde bir zayıflık göstererek veya bu görevlerini yitirerek yardımcı fiil hüviyetine büründükleri; böylece önlerindeki ad unsurlarıyla yeni bir hareket kavramını karşılamak üzere tek bir kelime haline geldikleri ve dolayısıyla ancak bu ad unsuruyla birlikte yüklem görevini icra edebildikleri görülür.

Okuyucu Yorumları