Günleri sıkıntının o kasvetli rengine boyayan taşra hayatında, sokakları oraya yazgılı adımlarla arşınlayan taşralı yarı aydınların dünyası. Dostoyevski'nin Ecinniler'i Türkiye taşrasının geçit vermez çitlerini aşamayacaklarını bilmenin öfkesiyle birbirlerine musallat olurken, kendi çığlıkları ve şeytanca düşünceleriyle kavruluyorlar. İsimsiz anlatıcının hazdan, arzudan, hedeften yoksun amaçsız ve kaygısız adımları ise bütün deneyimlerin birbirinin aynısı olduğu yavan bir maceranın içerisinde dö ...