kültüre el içinde kıvancımız olarak bakarız. Ama kültürel hayatı, dost içindeki kıvancımız olarak bir türlü göremeyiz. Çünkü bunu yapabilmek için toptan şizoid dünyamız ile yüzleşmemiz gerekmektedir. Bu yüzleşme ideolojik ya da değersel düzeyde olması mevcut olumsuz durumu sadece ağırlaştırmaya yarar. Tam tersine; yüzleşme, isterseniz bunu kendi kendimizle hesaplaşma olarak alın, ilkesel düzeyde olmalıdır. Eğer bunu yapabilirsek,kültürü estetik bir lüks - olarak dolayısıyla korunması gereken ...