Örümcek, Sultan´ın sarayında ağlarını örüyordu.
"Küçük Roxelana..."
"Ben senin... küçük Roxela´nan değilim.
Ben seni... hiç sevmedim. Yaşamımın... her günü... senden nefret ettim... dişlerimi hınçla ağrıtıncaya kadar..."
Süleyman, yaslanabilmek için yatağın tepeliğinin altın kolonlarına yapıştı.
"Sen hastasın. Bunları ciddiye almıyorum!" dedi yüksek sesle.
"Ben senin tutsağındım... kendimi sana teslim etmekten başka... yapacak bir şey kalmamıştı bana. Ama, ah, ...