"Ruh-û İstanbul...
Ve kafesli, loş ışıklı evler...
Fanus fener içinde titreyen alev.
Gölgeler gibi dolanan hayâller ah hayâller!
Odanın içinde, ruh-û yâr gelir gider.
Sessizliğin kâl'iyle, en yalıncak hâliyle,
Bülbül nutku tutulmuş, gözü göremez gülü.
Gülden damlalar gibi bir hoş râyiha eser.
Cins-i lâtif peyk misâl efendisin bendedir!
Bir bardak bir çift kelâm,
Çay ve sohbet demdedir.
Işığıyla loş evler, sohbetiyle hoş evler.
...