Bu kara güneşin kaynağı nerededir? Görünmez ve ağır ışınları hangi yolunu yitirmiş galaksiden gelip beni yere, yatağa, dilsizliğe, vazgeçişe çiviler?
(...) "kara güneş" metaforu kederli ruh halinin kör edici gücünü iyi özetler: Ağır ve berrak bir duygu, sevilenin ve kayıpla özdeşleşen öznenin kendisinin (şair "yıldız"dan "dul" kalmıştır) ölümü demek olan ölümün kaçınılmazlığını dayatır.
-Julia Kristeva-