Bu kitap, Bektaşi geleneğinde yer bulan farklı besinlerin sembolik anlamlarını sorgulamaktadır. Bu doğrultuda Baba Çorbası' adı ile imaretlerde ve tekkelerde içinlen bir tas buğday çorbasında saklı Bektaşi varlık anlayışının izleri... Hoşaf ve boza ile aynı kaderi paylaşan zerdenin, İran ve Arnavutluk'ta yasaklıyken Osmanlı Yeniçeri ulufe törenlerinde başköşeye nasıl yerleştiği... Helvanın alelade bir tatlı olmaktan çık8ıp nasıl da görkemli bir tören tatlısı olduğu... Muharrem Ayı ile özdeşleşen aşurenin İmamet düşüncesi ve Kerbela ile ayrılmaz bağı... Ocak, ağaç, su, kurban, adak gibi gelenek ve uygulamalsrın etrafında ortak bir kültürden beslenen derin inanış ve kabullerin arka planı... kitabın sayfalarında işlenen konulardan bazısıdır.

Nihayet eser, ardıç, hurma, üzüm ve buğday ile örülü sembolik anlamlar dünyasından hareketle Bektaşi bilgi ve varlık anlayışının peşine düşmekte, bal şerbeti, tuz, tavşan, geyik, güvercin, pilav, kara kazan, ateş ve su motifleriyle Bektaşiliği mitoloji ve ayin ekseninde farklı bir açıdan okumayı denemektedir.

Okuyucu Yorumları