Hafız İsmail bin Ömer bin Kesir bin Dav’ bin Der’ el-Kureşi el-Busravi ed-Dımeşki eş-Şafii.

İbn Kesir diye tanınır, lakabı İmadüddin, künyesi Ebu’l-Fida’dır. Hadisçi, müfessir, tarihçi ve fakihtir. Şam yakınında Busra’nın Cendel kasabasında doğdu. Sonra yedi yaşında biraderi ile beraber Şam’a gitti. Orada eğitim gördü ve yetişti. Şaban ayında orada vefat etti. İbn Teymiye’nin yanında Sufiler mezarlığına defnedildi.

İbn Kesir pek muteber bir alimdir. Birçok ilimlerde adeta mütebahhir (derya gibi) idi. Tefsirde, hadiste eşi yoktu. İbn Şahne’den ve İshak Amidi’den hadis dinledi; Burhan Fezari’den, İbn Teymiye’den ve daha birçok meşhur alimlerden fıkıh ve diğer dersler almıştır. Kendisinden de İbn Hacer Askalani gibi meşhur zatlar ders almışlardır (Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük Tefsir Tarihi, 2 / 570, madde, 255).

Asrında ilmî riyaset kendisinde idi. Hadis metinleri ezberinde idi. Hakkında “istihzarı kesir, nisyanı kalil” (ezberi çok, unutması yok) denilmiştir. Kendisi hadis hafızı idi. Hafız; metin ve senedleriyle yüz bin hadisi bilip ezberlemiş olan, bunların ravilerini, hayat hikayelerini ve cerh ve ta’dil (kritik) yönleriyle bilen hadis alimi demektir. Bunu elimizdeki tefsirinde ve Camiü’l-Mesanid adlı eserinde açıkça görmekteyiz. Daha hayatta iken eserleri büyük rağbet görmüş, günümüze kadar elden ele dolaşmıştır. Özellikle tefsirinin tahkikli ve tahkiksiz onlarca baskısı yapılmıştır.

Okuyucu Yorumları