İslamdan önce Arapların erkek çocuk ile sevinip kız çocuklarını sevmedikleri bilinmektedir. Bunun da sebebi işlerinde harplerinde erkek çocuklarının yanlarında duracağını mülâhaza edip kızlarının ise el evine giderek onları utandıracağı endişesini taşımalarıydı ki kızını başkasıyla evlendirme mecbûriyetini kalma durumunun onlara getirdiği ar duygusu, onları kız çocuklarını diri diri gömecek hale getirmişti. Allah-u Teala, Muhammed (Sallallâhu Aleyhi ve Sellem)'i bize peygamber olarak gönderince Rasûlüllâh (Sallallâhu Aleyhi ve Sellem) vâsıtasıyla bu şenî davranışları haram kılmıştır. Maalesef erkek çocukların kızlardan üstün tutulmasıyla alâkalı bu câhiliye düşüncesi günümüze kadar uzanmıştır. Özellikle İslâm kültüründen uzak toplumlarda kız çocukları daha ziyâde horlanmaktadır. İşte bu nedenle birçok ulemâ bu konuda eserler kaleme almış, özellikle bizden 500 sene kadar önce yaşamış olan İslâm ulemâsının ve evliyâsının büyüklerinden Ebu'l-Hasen el-Bekrî (Rahimehullâh) Müslümanları kız çocuklarına râzı etmek, onları yetiştirme zahmetine katlanmanın sevaplarını beyân etmek, onları himâye etmek ve haklarını muhâfaza etmek gibi üstün gâyelere mâtûfen bu konuda kırk hadîs-i şerîf ihitvâ eden bir risâle hazırlamıştır ki işte elinizdeki bu eser onun tercemesinden ve şerhinden ibârettir.

Okuyucu Yorumları