Kötülük, bilinen kabullerle açıklanmaya ihtiyaç duymayacak açıklıkta ve bu(a)radadır; ama
“gözleri ve kulakları hakikate kapalı olanlar” için artık iyilikten ayırt edilemeyecek kadar iyiliğin
sınırlarına açılmış kuzu postunda tilkidir.
Yaylagül Ceran Karataş’ın uzun yıllardır üzerinde çalıştığı “kötülük” meselesi, tarihsel süreç
içerisinde yapılagelen tartışmalar bağlamında Küreselleşen Karanlık’ta etraflıca masaya
yatırılıyor.
Kötülükle ilgili etik, ontolojik ve teolojik kabullerin kötülük “sıradanlaştığında” köklerinden
sarsılarak içimize yerleşmesi kaçınılmazdır. Teodisenin kaynağı kabul edilen Epikür’ün “Tanrı ve
kötülük” sorularıyla başlayan bu kitap, antropodise tartışmalarıyla kötülüğün sınırlarında (bazen
içinde bazen dışında) gezen Âdemoğulları için kapsamlı bir tahlil.

Okuyucu Yorumları