Son 15 yıl içinde Türkiye düşünce ve siyaset dünyasının gündemine, hem de gündemin baş sıralarına, üstten (Türkiye hakim sınıfları cephesinden) ve dıştan (ABD'deki, Paris, Londra ve Brüksel'deki siyaset-ideoloji üretim merkezlerinden) sokulan önemli bir konu var: Osmanlıcılık!

Bu merkezlerden estirilen rüzgarlara göre, ta 19.yy. biterken ömrünü tamamlayıp çürüyen, kokuşan ve bu yüzyılın başında cesedi kemalist cumhuriyetçilerce kaldırılan Osmanlı düzeni aslında, özgür düşünce ortamı, kültürel çoğulculuk ve hatta (sıkı durun) demokrasi bakımından bir cennetmiş!

Bu yüzyılın başında cesedini kaldırdığı düzenin çürüme ve dağılma akıbetiyle yüzyılın sonunda kendisi karşılaşan Kemalist Cumhuriyetin çağdaş (çağı yakalayan) alternatifi olan düzen (2. Cumhuriyet) için çoğulculuk, özgürçülük, demokratiklik modeli olacakmış. Gerçekler böyle mi? Gerçekten Osmanlı bir hoşgörü, özgür düşünce, çoğulculuk cenneti miydi?

Osmanlı'da Karşı Düşünce'de bu soruların yanıtlarını bulacaksınız...
(Arka Kapak)

Okuyucu Yorumları