Romantizm, Paragmatizm ve Dekonstrüksiyon Coloridge, Shelley ve alman ironistlerin formüle ettikleri bir felsefi akım olarak romantizmin; aklın tiranlığı anti-düalist bir felsefe adına reddeden bir akım olarak romantizmin arka bahçesini yorumlama girişiminde bulunuyor. William James ve John Dewey'in felsefesine meydan okumaları, arka bahçe önünde, metafiziğin ve geleneksel edebiyat teorisinin geç post-yapısalcı dekonstrüksiyonlarını dikkate alarak tartışıyor. Derrida'nın yazılarının romantizm ve pragmatizmle bağlantısını kurarken,Dewey'in felsefesini ve dile vukuflarını hem Coleridge hem de Derrida ile ilişkileri dahilinde ele alıyor. Post-yapısalcılığa tepki durumundaki yeni tarihselciliği düalist düşünceye dönüş ve felsefenin, romantizmin, paragmatizmin ve dekonstrüksiyonun özgürleştirici eleştirisinin unutuluşu olarak sorguluyor.

Okuyucu Yorumları