Evliya Çelebi seyahatlerinin başlangıcını bir rüyaya bağlar: 1630 Ağustosunun 19. gecesi düşünde peygamberden şefaat dileyecek yerde seyahat diler ve zihninde büyüttüğü uzak ülke hikâyelerinin de etkisiyle yollara düşer. Artık bizlere anlatamayacağı son ve büyük yolculuğa çıkana kadar 54 yıl boyunca önce piyadece serseri bütün İstanbul'u, daha sonra da abd-i hakîr Evliyâ-yi fakîr [değersiz kul, yoksul Evliya] olarak Osmanlı ülkesini gezer. Her ne kadar kendisine hakîr-i pür-taksîr [çok kusurlu, değersiz kişi] dese de bir gezgin, bir seyyâh-ı âlemdi. Büyük bir gözlem gücüne dayanan görgü tanıklığıyla 17. yüzyıl Osmanlı toplum yaşamının her alanını; padişahından eşkıyasına toplumun her kesiminden insan manzaralarını, değme romancılara taş çıkartacak özyapı betimlemeleri, güçlü bir mizah anlayışı ve kıvrak bir anlatışla, zamanının konuşma diline sadık kalarak aktarır. Bu on ciltlik yapıtın ilk altı cildi ilk kez eski yazıyla II. Abdülhamit döneminde, birçok bölümü sansürlenerek çıktı. 7. ve 8. ciltler yine eski yazıyla 1928'de, 9. ve 10. ciltler ise yeni yazıyla 1938'de basıldı. Eski yazı nedeniyle ulaşılmaz olan ilk sekiz cilt ise ancak Mustafa Nihat Özön'ün çabasıyla 1945'ten sonra yeni okurlarıyla buluşacaktı. Kitabın yeni basımı Mustafa Nihat Özön'ün oğlu Nijat Özön tarafından hazırlanmıştır. Ana metin, yaklaşık 600 maddelik bir terimler sözlüğü, haritalar, genişletilmiş bir zamandizini ve genel dizinle birlikte sunulmaktadır.

Okuyucu Yorumları