O, her makamda ve mertebede ayrı bir yüz, her yüzde ayrı bir güzellik, her güzellikte ayrı bir aşk, her aşkta ayrı bir gamze, her gamzede ayrı bir eda, her edada ayrı bir işve, her işvede ayrı bir naz ve her yerde ayrı bir başlangıç gösterir. Bu nedenle dîvâne ve perişan âşık, türlü hâllere ve sevdalara uğrar. Gâh kabz, gâh celâl ve gâh bast mazharı olarak, zevk, şevk, safâ ve cemâl üzre naz ve niyâzla sıfatlanmış olur. Böyle olunca, ârif niçin kendisini belirli bir itikâdla ve hâlle kayıtlasın?

Okuyucu Yorumları