Osmanlı'nın dini ve kültürel tarihinin teşekkülünde Halvetiyye ana tarikatı bütün alt kollarıyla müessir bir role sahiptir. Halvetiyye'de orta kol addedilen Ahmediyye yolundan 16. asırda İstanbul'da zuhur eden Ramazzaniyye tarikatı Hz. Pir Ramazan Mahfi'nin (ö. 1025/1616) yetiştirdiği halifeler vasıtasıyla İstanbul'dan Bursa'ya, Bursa'dan Kırım'a ve Edirne'ye, Edirne'den Rumeli coğrafyasının her bir tarafına intişar etmiş, Ramazzniyye'den ortaya çıkan Buhuriyye, Cihangiriyye, Cerrahiyye, Sinobiyye, Raufiyye ve Hayatiyye kolları, müessesevi açıdan Osmanlı tasavvuf tarihinin mühim unsurları olmuşlardır. Elinizdeki eser, günümüzde hayatiyetini halihazırda Balkanlar'da devam ettiren Halvetiyye'nin Ramazaniyye kolu hakkında yapılan ilk akademik çalışma hüviyetindedir. Tarihi ve kültürel açıdan Halvetiyye ve Ramazaniyye'nin müstakil bölümler halinde ele alındığı kitabın son bölümünde bir Halveti-Ramazani mürşidinin hayatı detaylarıyla incelenmiştir: Köstendilli Ali Alaeddin el-Halveti (ö. 1143/1730) genelde tarikatlar tarihinde, özelde Ramazaniyye tarihinde hayatta iken üç pir yetiştirmiş yegane mutasavvıf olup Hüseyin Vassaf tarafından "O ne daire-i feyz idi ki, pirler yetiştirdi" şeklinde methedilmiştir.

Okuyucu Yorumları