22 Şubat 1788- 21 Eylül 1860), Alman filozof.Felsefe Tarihi’nde irrasyonalist ve karamsar olarak bilinir. Felsefesinin ilkesel bir kavramı irade kavramıdır.Dünyanın özü ve geerçekliği irade iken, fenomenlerden oluşan dünya, tasarımdan başka bir şey değildir.İrade, schopenhauer felsefesinde kendini bir zorunluluk olarak gösterir ki, onun düşüncesindeki kötümserliğin ve karamsarlığın kaynağı da bu iradedir.İnsman tamamen kurtulamayacak olsa da istencin/iradenin emrine boyun eğerek acı ve kederden kurtulabilir.Bu noktada Schopenhauer’a göre; birbirlerini en çok teshir edenler(büyüleyenler) birbirlerinin en çok tamamlayanlardır. İrade kavramı ile içgüdüsel bir anlatıyı ifade eder.İrade kavramı fiziksel ve sosyal yapımızı şekillendiriyor gibi gözükse de Doğadan, yani özümüzden gelen bir enerjidir.Bu enerji yaşamı, toplumsalı, adetsizliği dönüsel olarak sürdüren güçtür.İnsan bu enerji den kaçamaz, içseldir ve doğanın bir parçası olan insan yaşarken aslında cinsel ve yaşamsal enerjisiyle bir yeni anlamlandırmalar silsilesi ile iradeye hizmet eder.İrade; yaşamı sağlayan bir enerjidir. İnsanın kontrolsuz biçimde gelişen irade içinde hareketi; uygarlıkları, acıları, kötülüğü doğurmuştur.Çünkü irade hep ister, yaşam için talep eder.Birey iradenin kontrolündeki yaşam problemleri içinde iradenin karşısına merhamet ve acı duygusunu koyaraktan bir nebze de olsa dışına çıkabilir ve birey olarak kendini gerçekleştirebilir. Dünyanın düzenini sağlayan bu idea ve doğa fenomenleri bütünün enerjinin dışına çıkmak, insana acı verir, güçlü bir münzevi yaşam gücü ve karşı direnç ile gerçeğin karşısında yaşanabilir...

Okuyucu Yorumları