Avrupa kendini yeniden oluşturabilir mi? Sahip olduğu farklı —iyi, kötü ve çirkin— mirasları birbirinden ayırabilir mi? Dünya egemenliği mirasından arındırılmış bir evrensellik kavramına —çeşitliliğe ve farklılıklara saygılı bir evrenselliğe— katkıda bulunabilir mi? Yugoslavya ve Sovyetler Birliği gibi ulusaşırı devletlerin çöküşünün ardından yeni uluslararası topluluk modelleri oluşturmak olanaklı mı? Geleceğin Avrupa’sı Avrupamerkezcilik tuzağına düşmeden kendini ‘ötekilerine’ —sadece AB’ye üye ülkelerin dışında kalan öteki uluslara değil, aynı zamada Doğu’daki ve Güney’deki Avrupalı olmayan komşularına da— açık tutabilir mi? Daha da önemlisi, Avrupa, eski düşünyapılarının çöküşüyle örneklenen ve genel bir içe kapanmayla —zaman zaman gerçekten de saplantılı bir ulusçuluk ve ırkçılıkla— sonuçlanan ortak kimlik bunalımını aşabilecek mi?

Bunlar, bu kitaptaki görüşmeler boyunca yanıtı aranan soruların bazılarıdır.

Okuyucu Yorumları